Er waren bij de werksessies in totaal 39 deelnemers aanwezig vanuit het waterbeheer (waterschappen en Rijkswaterstaat), terreinbeheer, waterlaboratoria, zelfstandigen en kennisinstellingen. De deelnemers waren uitgenodigd vanwege hun gebiedskennis en kennis van specifieke organismegroepen (vissen, macrofauna, macrofyten, algen, zoöplankton).

Voorafgaand aan de werksessies was door de waterbeheerders een dataset en focusgebieden binnen de Living-Labgebieden aangeleverd. Het diagnostische instrument was voorafgaand aan de sessie toegepast op deze data. Aan de hand van deze resultaten werd interactief en plenair de ligging van knelpunten in het gebied bekeken, waarbij ervaringen met de werking van het instrument werden geïnventariseerd.

De methode is technisch gezien een online systeem. Dat werkt snel en goed. De uitkomsten waren voor de gebruikers herkenbaar en duidelijk. Daar waar er – op basis van dezelfde monitoringdata – bij vergelijking tussen de uitkomsten van de nieuwe methode ogenschijnlijk verschillen waren met de KRW-toetsing, ontstonden er intensieve discussie. Dat is ook belangrijke functie van EBEO. De diagnose wint daardoor aan diepte en kwaliteit.

Uit de gevoerde discussies kwam naar voren dat de locatie van de monsterpunten en de keuze van de bemonsteringsstrategie invloed hebben. Het is belangrijk na te denken over de locaties en de habitats die bemonsterd moeten worden om een antwoord te geven op de vragen die worden gesteld. Duidelijk werd dat in het verleden bemonsteringsstrategieën zijn toegepast die geen volledig beeld geven van de situatie in het betreffende waterlichaam. Dit geldt vooral voor de grote (RWS-)wateren. Een belangrijk aandachtspunt. 

> Download een uitgebreid verslag van deze workshopronde