Uit het vergelijkend onderzoek komt onder andere naar voren dat thermofiele slibgisting bij een korte verblijftijd een hogere organische-drogestotafbraak en een hogere gasproduktie heeft dan mesofiele slibgisting. Hier staat tegenover dat de ontwaterbaarheid van thermofiel vergist slib slechter is. Hierdoor wordt een mogelijk economisch voordeel van thermotiele sligisting teniet gedaan. 

Als gevolg van de veranderde regelgeving wordt de afzet van slib in de landbouw sterk beperkt. Op een groot aantal plaatsen wordt daarom gewerkt aan de bouw van centrale slibverwerkingsinstallaties. Technieken die hierbij worden toegepast zijn onder andere: composteren, drogen, verbranden en natte-lucht-oxydatie. Met het oog hierop is het de vraag of de inzet van slibgisting nog voordelen oplevert. Slibgisting werd in het verleden toegepast voor de reductie van stank, de verwijdering van pathogene micro-organismen en voor energie-opwekking door de productie van gistingsgas. Door slibgisting wordt tevens de hoeveelheid organische-drogestof verminderd en de ontwaterbaarheid van het slib zal over het algemeen toenemen. Voor een aantal slibverwerkingstechnieken (drogen, natte-lucht-oxydatie) zal een voorafgaande reductie van organische-drogestof voordelig zijn. Voor composteren en verbranden is een reductie van organische-drogestof energetisch niet voordelig. Andere overwegingen, zoals stank bij opslag en/of bij transport van vers slib, kunnen aanleiding zijn om, ondanks hogere kosten, toch slibgisting toe te blijven passen. 

Een maximale organische-drogestofreductie, maar ook een goede ontwaterbaarheid, zal naar verwachting het beste kunnen worden bereikt door een mesofiele (of thermofiele) slibgisting met een relatief lange verblijftijd. Het onderhavige onderzoek heeft zich hier echter niet op gericht en geeft hierover ook onvoldoende duidelijkheid.