•    Cultuurhistorie wordt nog beperkt en niet structureel toegepast in waterveiligheidsopgaven.
•    Historische kennis wordt zelden benut bij het ontwerpen van dijkversterkingen of het voorspellen van incidenten.
•    Draagvlak onder bewoners wordt vergroot, maar cultuurhistorie speelt hierin nog een kleine rol.
•    Landschappelijke en recreatieve waarden worden onvoldoende meegenomen in waterveiligheidsprojecten.
Aansluitend wordt de gewenste situatie beschreven: 
•    Cultuurhistorie en systeemkennis zijn geïntegreerd in alle processen van waterbeheerders.
•    Historische inzichten worden actief gebruikt in ontwerp, communicatie en besluitvorming.
•    Er is samenwerking tussen techniek, beleid en erfgoedspecialisten.
•    Waterveiligheidsprojecten dragen bij aan bewustwording en versterken de ruimtelijke kwaliteit.
In het actieplan worden drie hoofdthema’s geïdentificeerd:
•    Kennis en inzicht: Meer gebruik van historische kaarten, technieken en systeemkennis.
•    Samenwerking en netwerk: Opbouwen van een vitaal netwerk van experts en beheerders.
•    Communicatie: Versterken van historisch bewustzijn en gebruik van gebiedskennis van bewoners.