Skip to main content Skip to main nav

Kan superkritische oxidatie van zuiveringsslib een alternatief zijn voor superkritische vergassing?

Dit rapport bevat de resultaten van een literatuurstudie die antwoord moet geven op de vraag in hoeverre superkritische oxidatie een kansrijk proces is voor de verwerking van zuiveringsslib op een rwzi. Verder worden in dit rapport op basis van eerder uitgevoerd onderzoek op het gebied van superkritisch vergassen van zuiveringsslib, beide processen met elkaar vergeleken.

In het kader van 'De Energiefabriek' zijn enkele technologieën geïdentificeerd die mogelijk interessant zijn om verder te ontwikkelen. Twee van deze technieken, superkritische slibvergassing en superkritische sliboxidatie, hebben betrekking op de conversie van slib in zogenoemd superkritisch water. De conversie vindt plaats boven de kritische temperatuur en druk van water (temperatuur >374°C en druk >221 bar). Beide technieken hebben het grote voordeel dat voor het vrijmaken van de energie-inhoud van het organisch materiaal uit het zuiveringsslib (als gas resp. warmte) het niet nodig is het nog aanwezige water in het gedeeltelijk ontwaterde slib te verdampen. Dit verhoogt de netto-energieopbrengst aanzienlijk.