Skip to main content Skip to main nav

Haalbaarheidsstudie ADOX. Een next generation adsorptie-oxidatieproces voor de verwijdering van organische microverontreinigingen uit stedelijk afvalwater

Dit rapport bevat de resultaten van een studie naar de haalbaarheid van ADOX, een geïntegreerd adsorptie-oxidatieproces voor de verwijdering van organische microverontreinigingen. De studie werd uitgevoerd in het kader van het Innovatieprogramma Microverontreinigingen uit rwzi-afvalwater IPMV.

AdOx is een geïntegreerd adsorptie-oxidatieproces voor de verwijdering van organische microverontreinigingen uit afvalwater, waarbij gebruik wordt gemaakt van een innovatief adsorptiemiddel, synthetische zeolietkorrels met een hoog silicagehalte, die steeds in-situ worden geregenereerd met ozongas.

De aanwezigheid van organische microverontreinigingen in afvalwater, zoals medicijnresten, pesticiden, personal care products en industriële verontreinigingen vereist een nabehandeling in afvalwaterzuivering. In de afgelopen vier jaar is de proof-of-principle van AdOx op laboratoriumschaal aangetoond. Zeolietkorrels met een hoog silicagehalte kunnen de organische microverontreinigingen selectief adsorberen in een gepakt filterbed en de regeneratie gebeurt door middel van oxidatie met ozongas, waardoor een efficiënte technologie met een lage milieu-impact wordt verkregen.

Deze haalbaarheidsstudie is uitgevoerd in het kader van het innovatieprogramma voor de verwijdering van microverontreinigingen uit het effluent van de afvalwaterzuiveringsinstallatie (IPMV) van STOWA en het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. In dit rapport is AdOx vergeleken met de door STOWA voorgestelde referentietechnieken: poedervormige actieve kool in een biologisch actief slib systeem (PACAS), nabehandeling met granulaire actieve koolfiltratie (GAK) en combinatie van ozonisatie met snelle zandfiltratie (Ozon+ZF).

Met een gemiddeld verwijderingsrendement van 80 - 85% bij een contacttijd van 5 minuten is AdOx concurrerend met de referentietechnieken. AdOx heeft een voor de helft lagere CO2-voetafdruk dan de referentietechnieken, heeft een verwachte reductie van ecotoxiciteit van >50% en heeft kosten in de orde van grootte van € 0,13 - 0,17 per m3 behandeld water.

Als follow-up wordt een onderzoek uitgevoerd op pilotschaal, waarbij de nadruk ligt op de volledige integratie tussen adsorptie- en regeneratieprocessen in een continue bedrijfsvoering én op de lange termijn mogelijkheden voor grootschalige toepassing.