Skip to main content Skip to main nav

Haalbaarheidsstudie biologisch geactiveerde continufiltratie over granulair actief kool

Biologische actief koolfiltratie met inbreng van lucht voor de zuurstofvoorziening lijkt een veelbelovende techniek voor de verwijdering van medicijnresten en andere microverontreinigingen uit afvalwater. De lange standtijd van de kool zorgt voor gunstige operationele kosten en CO2-voetafdruk. Dit blijkt uit een haalbaarheidsstudie naar de potentie van biologische geactiveerde continu-filtratie over granulair actief kool in het kader van het Innovatieprogramma Microverontreinigingen uit rwzi-afvalwater (IPMV). Dit rapport bevat de resultaten van deze studie.

Continufiltratie - met zand als filtermedium - is een bewezen en betrouwbare nabehandelingstechniek voor gezuiverd afvalwater, die veelvuldig wordt toegepast. Verwijdering van zwevende en organische stof, stikstof en/of fosfaat is vaak de reden voor inzet. In dit haalbaarheidsonderzoek is de alternatieve inzet van continu-filtratie voor het vergaand verwijderen van medicijnresten onderzocht. Daarbij wordt granulair actief kool gebruikt als filtermedium. In het filterbed vindt een combinatie van adsorptie en biologische omzetting plaats. De biologische omzetting wordt bevorderd door het inbrengen van fijne luchtbellen onderin het filtermedium. De luchtbellen migreren door het filterbed en zorgen ervoor dat biomassa zich kan ontwikkelen én hechten aan het filtermedium. Hiermee wordt biologische afbraak van organische stof en microverontreinigingen gestimuleerd. Het uiteindelijke doel is een significante verlenging van de standtijd van de kool voor regeneratie. Simultaan wordt in de installatie de verwijdering van fosfaat gerealiseerd door middel van een gecontroleerde dosering van een coagulant in de toevoer naar de reactor. Daarmee kan tegelijkertijd invulling gegeven worden aan de opgave uit de Kaderrichtlijn Water.

Het onderzoek toont aan dat de technologie aantrekkelijk lijkt voor de verwijdering van medicijnresten uit afvalwater. De mogelijke verwijderingsrendementen voor medicijnresten zijn hoog; er vindt een simultane verwijdering van organische microverontreinigingen plaats, waardoor de ecotoxicologische risico’s voor lozing van het effluent in het watermilieu worden verlaagd. De CO2-voetafdruk, het energieverbruik en de operationele kosten lijken gunstig in vergelijking tot de IPMV-referentietechnieken.

Waterschap Vechtstromen heeft aangegeven haar locatie Emmen beschikbaar te willen stellen voor een pilot. Tijdens de pilot wordt de technologie op een schaalbaar niveau operationeel bedreven en zullen de onderzoeksvragen, die tijdens het haalbaarheidsonderzoek zijn gedefinieerd, worden beantwoord.