Het rapport geeft een overzicht van de binnen de CoP geleerde lessen en ervaringen, maar kan ook gebruikt worden als een stappenplan voor het opzetten van een lachgasmeet- campagne. De eerste stap daarin is het inventariseren van het risico op lachgasemissies. Dit kan op een eenvoudige wijze gedaan worden aan de hand van jaar- of maandgemiddelde ammonium- en nitrietconcentraties in het effluent.  Aan de hand van deze inventarisatie kan één of meerdere zuiveringen geselecteerd worden waar de emissie van lachgas daadwerkelijk gemeten wordt.

Om tot betrouwbare data te komen wordt in het rapport ingegaan op de te gebruiken meetapparatuur, het selecteren van de juiste locatie in de zuivering om deze apparatuur te plaatsen, het beheer en onderhoud van de apparatuur en het verwerken en omzetten van data. Tot slot is aan de hand van een overzicht uit academisch en praktijkonderzoek in Nederland een lijst van mogelijke reductiemaatregelen geïnventariseerd. Uit deze inventarisatie is gebleken dat het beheersen van de zuurstofconcentratie in de aerobe en anoxische zones van een zuivering belangrijk is om de emissie van lachgas te beheersen. Dit geldt mogelijk ook voor het beheersen van de slibconcentratie, de CZV/N verhouding, RWA omstandigheden en de ammoniumconcentratie in de zuivering.

Nader onderzoek is nodig om inzicht te krijgen hoe en in welke mate bovengenoemde parameters invloed hebben op de mate van emissie en hoe hier in het ontwerp en het beheer van een zuivering dan rekening mee kan worden gehouden. Dit onderzoek kan plaats vinden in het versnellingsprogramma dat anno 2023 door de waterschappen wordt vormgegeven. De uitkomsten van dit programma zullen gebruikt worden om de ambities van de waterschappen om in 2035 CO2 neutraal te zijn, verder in te vullen.

Eerder onderzoek

STOWA heeft al eerder onderzoek laten doen naar lachgasemissies. In 2019 verscheen het rapport 'Risico-inschatting emissie lachgas vanuit Nederlandse rioolwaterzuiveringen. Resultaten meetonderoek voor verificatie eenvoudige risico-inschatting'. De belangrijkste conclusie van dit rapport was dat de ammonium- en nitrietconcentraties in het effluent een goede basis zijn voor het inschatten van het risico op de aanwezigheid van lachgas. Waterschappen kunnen aan de hand daarvan bepalen bij welke rwzi ze maatregelen moeten nemen om emissies beter te meten.